Περιεχόμενο
Το αποτέλεσμα του σπερματογράφου δείχνει τα χαρακτηριστικά του σπέρματος, όπως όγκο, pH, χρώμα, συγκέντρωση σπέρματος στο δείγμα και ποσότητα λευκοκυττάρων, για παράδειγμα, αυτές οι πληροφορίες είναι σημαντικές για τον εντοπισμό αλλαγών στο αρσενικό αναπαραγωγικό σύστημα, όπως απόφραξη ή δυσλειτουργία των αδένων, για παράδειγμα.
Το σπερματογράφημα είναι μια εξέταση που υποδεικνύεται από τον ουρολόγο που στοχεύει στην αξιολόγηση του σπέρματος και του σπέρματος και που πρέπει να γίνεται από ένα δείγμα σπέρματος, το οποίο πρέπει να συλλέγεται στο εργαστήριο μετά τον αυνανισμό. Αυτή η εξέταση ενδείκνυται κυρίως για την αξιολόγηση της αναπαραγωγικής ικανότητας του άνδρα. Κατανοήστε τι είναι το σπερματογράφημα και πώς γίνεται.
Πώς να κατανοήσετε το αποτέλεσμα
Το αποτέλεσμα του σπερματογράφου φέρνει όλες τις πληροφορίες που ελήφθησαν υπόψη κατά την αξιολόγηση του δείγματος, δηλαδή τις μακροσκοπικές και μικροσκοπικές πτυχές, που είναι αυτές που παρατηρούνται μέσω της χρήσης μικροσκοπίου, εκτός από τις τιμές που θεωρούνται φυσιολογικές και τις αλλαγές, εάν είναι παρατηρήθηκε. Το φυσιολογικό αποτέλεσμα του σπερματογράφου πρέπει να περιλαμβάνει:
Μακροσκοπικές πτυχές | Κανονική τιμή |
Ενταση ΗΧΟΥ | 1,5 mL ή μεγαλύτερη |
Ιξώδες | Κανονικός |
Χρώμα | Λευκό ιριδίζον |
pH | 7.1 ή μεγαλύτερο και μικρότερο από 8.0 |
Υγροποίηση | Συνολικά έως 60 λεπτά |
Μικροσκοπικές πτυχές | Κανονική τιμή |
Συγκέντρωση | 15 εκατομμύρια σπέρμα ανά mL ή 39 εκατομμύρια συνολικά σπέρμα |
Ζωτικότητα | 58% ή περισσότερο ζωντανό σπέρμα |
Κινητικότητα | 32% ή περισσότερο |
Μορφολογία | Περισσότερο από 4% του φυσιολογικού σπέρματος |
Λευκοκύτταρα | Λιγότερο από 50% |
Η ποιότητα του σπέρματος μπορεί να ποικίλει με την πάροδο του χρόνου και, ως εκ τούτου, μπορεί να υπάρχει αλλαγή στο αποτέλεσμα χωρίς προβλήματα στο ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα. Για το λόγο αυτό, ο ουρολόγος μπορεί να ζητήσει να επαναληφθεί το σπερματογράφημα 15 ημέρες αργότερα, προκειμένου να συγκριθούν τα αποτελέσματα και να επαληθευτεί εάν, στην πραγματικότητα, τα αποτελέσματα της εξέτασης έχουν αλλάξει.
Κύριες αλλαγές στο σπερματογράφημα
Μερικές από τις αλλαγές που μπορεί να υποδείξει ο γιατρός από την ανάλυση του αποτελέσματος από τον γιατρό είναι:
1. Προβλήματα του προστάτη
Τα προβλήματα του προστάτη συνήθως εκδηλώνονται μέσω αλλαγών στο ιξώδες του σπέρματος και σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί να κάνει ορθική εξέταση ή βιοψία προστάτη για να εκτιμήσει εάν υπάρχουν αλλαγές στον προστάτη.
2. Αζωοσπερμία
Η αζωοσπερμία είναι η απουσία σπέρματος στο δείγμα σπέρματος και, ως εκ τούτου, εκδηλώνεται μειώνοντας τον όγκο ή τη συγκέντρωση του σπέρματος, για παράδειγμα. Οι κύριες αιτίες είναι τα εμπόδια των σπερματικών καναλιών, οι λοιμώξεις του αναπαραγωγικού συστήματος ή οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Μάθετε άλλες αιτίες της αζωοσπερμίας.
3. Ολιγοσπερμία
Η ολιγοσπερμία είναι η μείωση του αριθμού του σπέρματος, που υποδεικνύεται στο σπερματογράφημα ως συγκέντρωση κάτω των 15 εκατομμυρίων ανά mL ή 39 εκατομμύρια ανά συνολικό όγκο. Η ολιγοσπερμία μπορεί να είναι συνέπεια μολύνσεων του αναπαραγωγικού συστήματος, σεξουαλικώς μεταδιδόμενων ασθενειών, παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων, όπως κετοκοναζόλη ή μεθοτρεξάτη ή κιρσοκήλη, η οποία αντιστοιχεί στη διαστολή των όρχεων, προκαλώντας συσσώρευση αίματος, πόνο και τοπικό πρήξιμο.
Όταν η μείωση της ποσότητας του σπέρματος συνοδεύεται από μείωση της κινητικότητας, η αλλαγή ονομάζεται ολιγοαστενοσπερμία.
4. Αστενοσπερμία
Η ασθενοσπερμία είναι το πιο κοινό πρόβλημα και προκύπτει όταν η κινητικότητα ή η ζωτικότητα είναι χαμηλότερη από την κανονική στο σπερματογράφημα και μπορεί να προκληθεί από υπερβολικό στρες, αλκοολισμό ή αυτοάνοσες ασθένειες, όπως ο λύκος και ο ιός HIV, για παράδειγμα.
5. Τερατοσπερμία
Η τερατοσπερμία χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη μορφολογία του σπέρματος και μπορεί να προκληθεί από φλεγμονή, δυσπλασίες, κιρσοκήλη ή χρήση ναρκωτικών.
6. Λευκοσπερμία
Η λευκοσπερμία χαρακτηρίζεται από αύξηση της ποσότητας των λευκοκυττάρων στο σπέρμα, η οποία είναι συνήθως ενδεικτική της μόλυνσης στο αρσενικό αναπαραγωγικό σύστημα και είναι απαραίτητο να διεξαχθούν μικροβιολογικές δοκιμές για τον εντοπισμό του μικροοργανισμού που είναι υπεύθυνος για τη μόλυνση και, επομένως, για την έναρξη της θεραπείας.
Τι μπορεί να αλλάξει το αποτέλεσμα
Το αποτέλεσμα του σπερματογράφου μπορεί να αλλάξει από ορισμένους παράγοντες, όπως:
- Η θερμοκρασία αποθήκευσης σπέρματος είναι λανθασμένη, καθώς οι πολύ κρύες θερμοκρασίες μπορούν να επηρεάσουν την κινητικότητα του σπέρματος, ενώ πολύ θερμές θερμοκρασίες μπορούν να προκαλέσουν θάνατο
- Ανεπαρκής ποσότητα σπέρματος, η οποία οφείλεται κυρίως στη λανθασμένη τεχνική συλλογής και ο άντρας πρέπει να επαναλάβει τη διαδικασία.
- Άγχος, καθώς μπορεί να εμποδίσει την εκσπερματική διαδικασία.
- Έκθεση σε ακτινοβολία για παρατεταμένη περίοδο, καθώς μπορεί να επηρεάσει άμεσα την παραγωγή σπέρματος.
- Χρήση ορισμένων φαρμάκων, καθώς ενδέχεται να έχουν αρνητική επίδραση στην ποσότητα και την ποιότητα του παραγόμενου σπέρματος.
Συνήθως, όταν αλλάζει το αποτέλεσμα του σπερματογράφου, ο ουρολόγος ελέγχει εάν υπήρχε παρεμβολή από οποιονδήποτε από τους παράγοντες που αναφέρονται, ζητά ένα νέο σπερματογράφημα και, ανάλογα με το δεύτερο αποτέλεσμα, ζητά πρόσθετες δοκιμές, όπως κατακερματισμός DNA, FISH και σπερματογράφημα υπό μεγέθυνση.